Notka będzie dotyczyła psów wybieranych pod kątem sportowym, ten temat jest mi trochę lepiej znany,a wiadomo że inne są kryteria przy zakupie psa pod wystawy, gdzie stawiamy głównie na wygląd a inne gdy kupujemy worka/versa gdzie stawiamy na predyspozycje i charakter (z góry pisze że to uogólnianie!).
W wielu przypadkach, w tym i moim pierwszy pies "do wszystkiego" był kwestią przypadku - a to hodowla nie taka, eksterierowo nie powala, predyspozycjami fizycznymi mistrzostw świata nie podbije, ale właśnie na tym psie się uczymy i dowiadujemy się czego szukamy w następnym psie, a czego chcemy unikać. Więc logicznie rzecz biorąc, następny pies powinien być dobrze przemyślany. Na pewno najważniejszą cechą w poszukiwaniu "ideału" jest cierpliwość! Branie z pierwszego lepszego miotu, bo hodowla "renomowana" (a renoma renomie nie równa), bo na już mamy szczeniaka jest według mnie dużym błędem. Fajnie też mieć jakieś znajomości, nie zawsze jesteśmy w stanie poznać psy z zagranicznych hodowli, czy chociażby znać co jaka linia niesie i warto w takim przypadku mieć jakiś znajomych którzy w takich sytuacjach pomogą. Ja jestem osobą dość nieśmiałą, a mimo to przez te 3 lata posiadania ozzika udało mi się nawiązać kilka świetnych znajomości, które bardzo pomogły w wyborze miotu. Zainteresowanie miotem i opinią PRZED faktem narodzin szczeniąt, by móc trzeźwo zdecydować a nie pod wpływem impulsu też jest bardzo ważne, zwłaszcza jeśli ktoś choruje na szczeniaczkolioze i na widok szczeniaczka "rzyga tęczą" i odchodzi od zmysłów (jak ja się cieszę, że na to nie choruję ;) ). Wiadomo, są przypadki gdzie na szczeniaka zgłaszamy się już kiedy szczeniaki są na świecie, ale warto przy tym zachować trzeźwość umysłu. Nigdy nie zrozumiem idei brania psa do sportu patrząc na kolorek... w sumie można powiedzieć "ha! mówisz o kolorku, a sama masz szczeniaka tak umaszczonego jak chciałaś" - czysty przypadek, nie miałam wpływu na decyzję hodowcy, dopasowano szczeniaka do moich potrzeb (ma za dużo bieli!). Wiadomo, może się trafić ulubione umaszczenie, a nie musi i rezygnacja ze szczeniaka bo nie takie umaszczenie jak chcieliśmy to już totalna dziecinada. To są według mnie najważniejsze cechy w byciu "dorosłym" do następnego psa zwłaszcza sportowego. Nie twierdzę, że to jedyna słuszna słuszność, ale myślę ze to dość ważne. Nie wyobrażam sobie przykładowo brać po raz drugi psa z pierwszej lepszej hodowli z nastawieniem, że szukam psa do "czegoś więcej". Pewnie i są osoby które są zaprzeczeniem tego co właśnie napisałam i zawsze na tym dobrze wychodzą, ale ja wolę poczekać, popisać z ludźmi i hodowcami oraz działać na trzeźwo - póki co nieźle na tym wyszłam, choć nie byłam nastawiona, że tak szybko dorobimy się nowego członka teamu.
A co waszym zdaniem jest ważne przy wyborze następnego psa z nastawieniem na sporty?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz